اشاره قرآن به کاهش فشار هوا در ارتفاعات این موضوع در قرآن در سوره انعام و آیه 125 مطرح شده است:
فَمَن يُرِدِ اللَّـهُ أَن يَهْدِيَهُ يَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلْإِسْلَامِ وَمَن يُرِدْ أَن يُضِلَّهُ يَجْعَلْ صَدْرَهُ ضَيِّقًا حَرَجًا كَأَنَّمَا يَصَّعَّدُ فِي السَّمَاءِ كَذَٰلِكَ يَجْعَلُ اللَّـهُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ
پس هر که را خدا هدایت او خواهد قلبش را برای پذیرش اسلام باز و روشن گرداند و هر که را خواهد گمراه نماید (به حال گمراهی واگذارد) دل او را از پذیرفتن ایمان تنگ و سخت گرداند که گویی می‌خواهد از زمین بر فراز آسمان رود. این چنین خدا آنان را که به حق نمی‌گروند مردود و پلید می‌گرداند.
با توجه به اکتشافاتی که بدست آمده این آیه می تواند اینگونه تفسیر شود که در مجاورت زمین هوا کاملا فشرده و برای تنفس مناسب است.هرقدر از سطح زمین دور شویم هوا رقیقتر شده و تنفس مشکل می شود و تنگی نفس فوق العاده ای به او دست می دهد که با بیشتر شدن ارتفاع این تنگی نفس بیشتر شده و منجر به بیهوشی می گردد.در نتیجه رابطه نزدیکی بین تنگی سینه و صعود به آسمان وجود دارد که در آن زمان بر کسی روشن نبود ولی امروزه موضوع واضحی می باشد.
در ضمن تفسیر مراغی در جلد 8 وصفحه ی 25 نیز بر همین موضوع اشاره دارد

منبع:oomedu.org